dinsdag 16 augustus 2011

Luchtkasteel

En daar ging haar mooie prins op het witte paard, net een heerlijke ontmoeting gehad met veel...amore. Dus zat deze lieverd al hele luchtkastelen te bouwen, waarom ook niet? Haar prins was helemaal in zijn mooi riddertenue en dat vond ze toch oo zo mooi, dus keek ze hem verlangend na. Want hij had zeker laten weten dat hij haar wel “zag zitten” (nehee niet letterlijk), zij was helemaal al weg van hem en vooral als hij in dit pak tevoorschijn kwam vond ze hem toch echt een “lekker ding”. Ja, dat heeft ze me verteld.....! Ik kan er niet zoveel moois aan zien maar ja ik mocht zijn gezicht schijnbaar niet zien....haha. Haar dromen maakten haar blij, heel blij dit was precies wat ze wou en hoopte ook dat het zou gebeuren alleen ......



Tot.......ze iets zag wat haar nu niet direct heel erg blij maakte. Ach, ach een kleine fairy was geland, haar vleugeltjes waren stuk en ja daar zat ze dan heel triest te zijn. Maar die grote fairy wist heel goed hoe haar prins was: Heel erg behulpzaam en wou dan ook altijd graag mensen/fairy’s helpen. Ja, een goed en fijn karakter maar toch kwam er een klein biettie jaloezie in haar op. Ze had zich voor deze gelegenheid dan ook heel erg opgedoft, mooie kleertjes aan, vleugeltjes gepoetst en een beetje verleidelijk erbij zitten kon ook geen kwaad, dacht ze.


De prins zette koers naar die kleine meid, en ja zeker zij vertelde hem wat er was gebeurd. Ze was in een windvlaag terecht gekomen, vleugeltjes konden daar niet tegen dus net op tijd goed op de grond terecht gekomen. De prins heeft haar meegenomen naar de stad om een vleugel-kledingmaker te vinden. Oo zeker is dat allemaal waargenomen en tsja dan wat? Het luchtkasteel was al gebouwd, ze liet het dan ook lekker staan. Alleen haar escorte, die twee trollen, die keken ook niet zo heel blij. Zij gaan nooit mee als ze niet onder een grote bloem, plant o.i.d. kunnen staan. Willen dus niet opvallen denk ik. Hoe dit af is gelopen? Geen idee, geen tijd genomen om daar op te wachten, ze zullen het wel eens worden hoop ik en ja dan hoor ik het wel....denk ik. Dan zullen ze gaan trouwen, een echt kasteel gaan bewonen en nog heel lang en gelukkig leven.....!


maandag 1 augustus 2011

Out of this world

Een tjidje terug heb ik alle afleveringen gezien van SG1, ik vond dat zo mooi dat ik ze heb geschreven en gevraagd of ik niet een keertje mee kon. Oo ja hoor dat kon wel, geen probleem. Dus op naar de Stargate, pak aan en ja toen door die Gate. Vond ik eng, een beetje wel ja. Maar ik moest echt als eerste, ik wou mee dus dan de sprong maar wagen? Gedaan en toen ik mijn ogen opende zag ik dit.....Lieve hemel ik schrok me te pletter. Dier/mensen of mens/dieren?? Ik zou al terug springen maar te laat: het team stond al achter me en lachte zeer luid en zeer duidelijk. Want natuurlijk waren zij hier al eerder geweest, hadden dit ook met opzet gekozen. Dus daar stond ik als klein mensje tegen die hele grote beer aan te kijken want die begon als eerste te praten. Heel lief, ze vroeg mijn naam, waar ik vandaan kwam en of dit mijn eerste trip was en ga maar door. Heel braaf beantwoorde ik alle vragen want ja het koppie was heel lief, beer bleef indrukwekkend. Tot......de giraffe begon met de vraag: Wil je een bakkie koffie? Ooo, zeker weten heel erg graag, zei ik. Dus zijn we de heuvel op geklomen en daarachter lag hun stadje wat ik een volgende keer erbij zal doen want natuurlijk is dat ook weer apart. Zo ook hun "buren", die leven op die kleine planeet en ze kunnen het heel goed met elkaar vinden. En ja ook op die maan daar leven ....ehh deze mensen/dieren. Ja daar ben ik wel geweest maar eventjes want we moesten weer terug. En ook al staan die manen hoog aan de hemel: Het wordt er nooit donker, lucht blijft atlijd zo rood en dat vond ik zo mooi, kon het niet laten om dat na te maken. Dus als ze er nog eens naar toe gaan, jahaa dan mag ik mee.....!